با سلام خدمت برادر عزيزم امير عباس و ديگر دوستان خوب ومهربان که هميشه با مطالب شيرين و زيباي خود وبلاگ بصيرت را گل افشاني مي نمايند.

برادر خوبم وقتي وارد وبلاگ بصيرت شدن ونام خود را ديدم راستش جا خوردم وخواستم فرار را بر قرار ترجيح دهم ديدم دور برم همه در ها بسته ميباشد وراه فراري وجود ندارد وبا کمي تفکر ديدم اي بابا چرا که نه .خدا را چه ديدي شايد قلم ناتوان و ضعيف ما هم خواننده اي داشت.

چشم برادر عزيز سعي ميکنم تا چيزي را که در دلم نشسته و هميشه در مدت سالها باعث رنجم ميشود آنرا بر زبان بياورم .البته بر روي اين صفحه سفيد مونيتور .

دست حق يارو ياور همه عزيزان باشد انشالله

برادر کوچکتان سيد فرهاد از غربت غريب